Finally

Yey! Finally i'm back. Hehe, after 3 final exams! Still 2 more to go...BASETRO and ELCITWO..dalawang mga matitindi na exam sa dalawang huling araw. Hindi na ako depressed masyado, medyo bad trip lang kasi...WALA AKONG BOSES mga kaibigan, tatlong araw na. Kaya lagi akong nababatuhan ng linyang.."San ang concert ha?"...letse para akong nagbibinata.Malala na kasi yung ubo ko. Hindi nga ako nakapag-aral ng matino eh. Mag-aaral ako 2 hours before the exam. San ka pa?

Ang hirap pala ng walang boses. Lalo na pag nag-cocommute ka. Dyahe mag-salita, imbes na sabihin mong makiki-abot ng bayad, kailangan mo pang kalabitin yung mga katabi mo, tapos magtataka sila kung bakit, sabay papakita mo sa kanila yung pamasahe mo, tapos iaabot na nila. Hindi ka pwede sumakay ng jeep na may padding yung bubong,kasi hindi ka pwede kumatok para pumara. Wala kang boses kaya hindi ka makakasigaw ng "PARA!", at ng, "SA TABI LANG PO!". Kung wala kang choice,at padded jeepney ang nasakyan mo, kailangan mong umupo sa strategic places, sa likod malapit sa driver, o sa harap sa tabi ng driver, para rinig yung namamalat mong boses. Kailangan sakto yung pamasahe mo, para hindi ka na tatanungin kung "SAAN PO BABABA?", patay kung ganun, kasi kahit sumigaw ka na, lalabas sayo, supot.

Mahirap pa pag gusto mong magsalita, kailangan mong isulat sa papel o di kaya itype sa celphone mo. HIndi ka maka-order, kasi nga wala kang boses. Hindi ka ma-gets nung mga kaklase mo, gusto mong mag-react pero hindi ka maka-react, hindi ka maka-pagexplain pag nagtatanung yung mga kaklase mo.

Kaya bilib din ako sa mga pipi eh. Ngayon ko lang naintindihan kung gaano kahalaga ang ating mga boses.